چهارشنبه 1 مهر 1383 (22 سپتامبر 2004) بود که انفجار مهیبی در محله پرازدحام «تل‌الفرنسیه» (تپه فرانسوی) واقع در شهر قدس، 35 صهیونیست اشغالگر را به خاک و خون کشید که از میان آنها 3 نفر به هلاکت رسیدند.
دقایقی بعد، یگان‌های «شهدای الاقصی»، شاخه نظامی جنبش فتح، مسئولیت این انفجار را به عهده گرفت و نام مجری عملیات را اعلام کرد: شهید زینب علی عیسی ابوسالم
دوشیزه ی شهادت طلب فلسطینی، «زینب عیسی ابوسالم»
و به این ترتیب نام این دوشیزه 18 ساله فلسطینی در تاریخ جهاد امت اسلامی به عنوان دهمین زن شهادت طلب فلسطینی ثبت شد.
او که اهل اردوگاه «عسکر» بود، قصد داشت تا خود را به داخل یکی از اتوبوس‌های حامل صهیونیست ها برساند ولی توسط پلیس شناسایی شد و مورد حمله قرار گرفت اما بلافاصله خود را در میان مهاجمین منفجر کرد و با تکه‌های استخوانش پیکر ده ها اشغالگر صهیونیست را درید.
او که اهل اردوگاه «عسکر» بود، قصد داشت تا خود را به داخل یکی از اتوبوس‌های حامل صهیونیست ها برساند ولی توسط پلیس شناسایی شد و مورد حمله قرار گرفت اما بلافاصله خود را در میان مهاجمین منفجر کرد و با تکه‌های استخوانش پیکر ده ها اشغالگر صهیونیست را درید.
سر جدا شده ی زینب ابوسالم در تپه ی فرانسوی
جالب است که بدانید محل عملیات یعنی «تل الفرنسیه»، کانون تجمع روزانه تعداد کثیری از صهیونیست هایی است که قصد دارند از پایانه اتوبوس‌های این مکان، خود را به شهرک های صهیونیست نشین برسانند.
جمع‌آوری آثار بجامانده از عملیات توسط صهیونیستها
انجام این عملیات کارآمدی موانع و تدابیر متعدد امنیتی حاکم بر سرزمین فلسطین را برهم زد و یک علامت سوال بزرگ پیش روی دستگاه های عریض و طویل امنیتی اسراییل گذاشت: چگونه دختری 18 ساله با ظاهری کاملا عربی و با حجاب اسلامی توانسته خود را به یکی از کانون‌های پر ازدحام صهیونیست ها در شهر قدس برساند؟
منزل پدری شهید زینب ابوسالم بعد از عملیات
پی نوشت:
با این که سر دادن در راه خدا برای شیعه مذهب، نه عجیب که احلی من العسل است! اما شرمندگی که نه، حس حقارت نفسمان را بند می آورد!
وقتی یک دختر مسلمان فلسطینی، جهنم را برای آل صهیون در همین دنیا فراهم می کند و آتش خشم خداوند را چنان بر سر غاصبان قدس فرو می بارد که فجعلهم کعصف ماکول! خدا نکند مردان حقیقی امت رسول الله چنین زنانی باشند!
روی دیگر آتش خشم، شعله محبت است و این شعله آن چنان به دامن پاک فرشتگان فلسطینی می افتد که از آن پیکرهای پاک و آسمانی فقط سری برجای می ماند، آن چنان که از یاران حسین (علیه السلام) جز سرهایی بر نی، یادگاری باقی نماند!
یا حسین!
مبادا که در قیامت در برابر صاحبان این سرهای سرافراز، سرافکنده باشیم!
خدایا!
ارادتمندان حسین را در حسرت چنین شهادت هایی نمیران!
با این که سر دادن در راه خدا برای شیعه مذهب، نه عجیب که احلی من العسل است! اما شرمندگی که نه، حس حقارت نفسمان را بند می آورد!
وقتی یک دختر مسلمان فلسطینی، جهنم را برای آل صهیون در همین دنیا فراهم می کند و آتش خشم خداوند را چنان بر سر غاصبان قدس فرو می بارد که فجعلهم کعصف ماکول! خدا نکند مردان حقیقی امت رسول الله چنین زنانی باشند!
روی دیگر آتش خشم، شعله محبت است و این شعله آن چنان به دامن پاک فرشتگان فلسطینی می افتد که از آن پیکرهای پاک و آسمانی فقط سری برجای می ماند، آن چنان که از یاران حسین (علیه السلام) جز سرهایی بر نی، یادگاری باقی نماند!
یا حسین!
مبادا که در قیامت در برابر صاحبان این سرهای سرافراز، سرافکنده باشیم!
خدایا!
ارادتمندان حسین را در حسرت چنین شهادت هایی نمیران!
نویسنده » شهید فریبرز ا.. بخش پور زارع » ساعت 4:0 عصر روز دوشنبه 92 خرداد 27
